Omringd
Hoe gaat het met de Westfries in deze tijd waarin corona heerst en we ons moeten voorbereiden op een anderhalvemetersamenleving? Al rijdend langs de Westfriese Omringdijk, belt presentator Sander Huisman bij mensen aan. Op gepaste afstand vraagt hij in het programma Omringd de altijd nuchtere Westfries hoe het hen vergaat in tijden van crisis.
Bekijk alle afleveringen hieronder, of bekijk een korte samenvatting van OMRINGD!
Alle afleverningen OMRINGD
Kapster Mariska voor het eerst in twintig jaar dicht door coronacrisis: “Heb er wel een traantje om gelaten”
ONDERDIJK – “Ik heb nu bijna twintig jaar mijn zaak en als je nog nooit een dag dicht bent geweest, dan doet dat wel even zeer”, vertelt Mariska Kroon uit Onderdijk in het programma Omringd. In plaats van werken in haar eigen kapperszaak, is ze nu haar kinderen thuis onderwijs aan het geven. “Het is heel vreemd om zo weinig contact te hebben”, legt ze verder uit.
Militair verpleegkundige Sonja: “Vraag me oprecht af of we terug kunnen naar ‘normaal’ leven”
SCHELLINKHOUT – “Alle vrijheden worden ingetrokken, mensen die overlijden kunnen geen normale begrafenis krijgen. Is het wel reëel allemaal?”, vraagt Sonja van Dommelen zich af. Van oorsprong is ze militair verpleegkundige en geeft nu leiding aan een centrale ziekenboeg in Den Helder. Deels werkt ze thuis. “Wij kunnen ons als gezin gelukkig makkelijk aanpassen.”
Ank Wijnker uit Scharwoude moest wennen aan de stilte: “Een heel onwerkelijk gevoel”
SCHARWOUDE – Sander is neergestreken in het kleine plaatsje Scharwoude. Hij belt daar aan bij Andre en Trees. Ze vinden het thuis zijn erg meevallen, vooral dankzij het mooie weer. Maar ze maken zich wel zorgen om anderen. “Wat er allemaal in verzorgingshuizen gebeurt, dat vind ik verschrikkelijk. Dan hebben wij goud hier.”
Dorry heeft een schoonheidssalon aan huis: “Niet leuk om dicht te zijn”
URSEM – Langs de Walingsdijk belt Sander aan bij Peter en Dorry Bakker. Hoewel Peter met zijn eigen installatiebedrijf nog door kan werken, moest Dorry wegens de regelgeving haar schoonheidssalon aan huis sluiten. “Met name de dames die onthaart willen worden vragen zich af ‘wat nu’?”, aldus Dorry.
Riek Obbink valt in kwetsbare doelgroep: “Met longkanker sta je nog dichter bij het einde van je leven”
AARTSWOUD – “Ik moet heel voorzichtig zijn, ik hoor bij de risicogroep want ik ben oud en heb longkanker”, vertelt Riek Obbink. Maar ondanks dat ze in deze tijd zeer kwetsbaar is, is Obbink positief. “Ik heb het nu al zeven jaar en toen het ontdekt werd schrok ik mij dood. Ik zou nog één jaar te leven hebben, maar kreeg een goed medicijn.”
Ineke paste altijd op de kleinkinderen: “Nu schrijven we veel brieven”
OOSTERDIJK – Dit keer is Sander in misschien wel het kleinste dorp van West-Friesland: Oosterdijk. Daar belt hij aan bij één van de dertig huizen en treft hij Ineke Floris. “Het is wat rustiger geworden. Normaal gesproken had ik veel eters over de vloer, maar nu zijn we met z’n tweeën.”
Voor Kitty is de crisis doorslaggevend om te stoppen met B&B: “Het is goed zo”
ANDIJK – “Ik zat te twijfelen of ik dit jaar weer zou starten”, vertelt Kitty Drost tegen WEEFF. Al jaren is ze eigenaresse van een bed & breakfast en theetuin aan de Omringdijk. Kitty: “Ik word tweeënzestig en het is goed zo. Normaal gesproken zijn mijn dagen hartstikke druk, nu geniet ik van de kleine dingen in het leven.”
Opa Rob woont met kleinkinderen in huis: “Je kunt ze maar beter bij je hebben, dan niet zien”
WERVERSHOOF – “Wij hebben een heel huis vol!”, vertelt Rob Ebregt uit Wervershoof. Samen met zijn dochter en kleinzoons staat hij in de deuropening van zijn huis. Het is toeval dat ze met de crisis met drie generaties in huis wonen. “We krijgen een nieuw huis en dat moet nog gebouwd worden”, legt kleinzoon Lars (10) uit.
Bewoners van het ‘Bokkepadje’ leven toe naar nieuw normaal: “Geduld hebben, dat is het lastigste”
ANDIJK – In een hofje langs de Omringdijk bij Andijk, ligt een handvol huizen verscholen. Het zijn de bewoners van het ‘Bokkepadje’. Eenmaal het kleine bruggetje over, belt Sander aan bij Lieneke Dekker. Lieneke: “Normaal ben ik minder thuis en ga ik meer naar mijn kinderen en kleinkinderen. Het knuffelen met ze mis ik nu wel.”